سد ایتایپو

سد ایتایپو که بر روی رودخانه پارانا در مرز پاراگوئه و برزیل زده شده است، طولانی ترین سد جهان است. سد ایتایپو در سال 1994 از سوی انجمن مهندسی عمران آمریکا به عنوان یکی از عجیب هفتگانه دنیای مدرن انتخاب شد. نام این سد به معنای صدای سنگ است. ایتایپو در قالب یک پروژه دوجانبه و بر رودخانه پارانا میان دو کشور برزیل و پاراگوئه ساخته شد. 18 واحد مولد برق این سد قادر به تولید 14گیگا وات برق است. با مشاهده آمارهایی که اخیراً از میزان انرژی تولیدی این سد به دست آمده اند، میتوان به عظمت سد ایتایپو پیبرد. نیروگاه ایتایپو در واقع 20 درصد از کل انرژی مورد نیاز صنایع برزیل و 93 درصد انرژی پاراگوئه را تامین میکند. این نیروگاه همچنین محل بزرگی برای جذب توریسم محسوب میشود. تاکنون بیش از 10 میلیون نفر از 162 کشور جهان از این سد نیروگاه بازدید کرده اند.
پل گلدنگیت

گلدن گیت پلی معلق است که در سانفرانسیسکو آمریکا قرار دارد. این پل در دهانه خلیج سانفرانسیسکو قرار دارد.گلدن گیت سانفرانسیسکو را از بخش شمالی به مارین کاونتی متصل میکند. گلدن گیت هنگامی که در اواخر دهه 30 میلادی به بهره برداری رسید تا سالها با 2737 متر طول، بلندترین پل معلق جهان بود. پیش از پایان مراحل ساخت این پروژه عظیم در سال 1937 همگان احداث آن را غیرممکن میدانستند، بویژه آنکه در زمان ساخت این پل مه غلیظ و بادهایی با سرعت 60 مایل، عملیات احداث را با مشکل مواجه کرده بودند. همین امر سبب شده تا بسیاری این پل را غیرقابل ساخت بدانند. به رغم این شرایط جوی و طبیعی وحشتناک گلدن گیت طی چهار سال و اندی ساخته شد. در این مدت نسبتاً طولانی، 35 میلیون دلار صرف احداث این پل شد. طی دوران ساخت این پل حوادث دلخراشی نیز اتفاق افتاد که از جمله آنها می توان به مرگ 11 نفر از کارگران اشاره کرد.

برج ملی کانادا

این برج که 553.33 متر ارتفاع دارد دارد در 12 سپتامبر سال 2007 عنوان بلندترین سازه، جهان را که 31 سال از آن خود کرده بود به برج دوبی که هنوز در حال ساخت بود داد. برج سی ان یکی از سمبل های کشور کانادا است. ایده اولیه ساخت این برج، به اواخر دهه 1960 باز میگردد که امواج رادیو تلویزیونی در تورنتو دچار مشکل شدند، به گونه ای که در صفحه تلویزیون، تصویر دو کانال در آن واحد مشاهده میشد. بالاخره پس از رایزنی های فراوان راه آهن ملی کانادا مسئول ساخت برجی شد که از همه ساختمانهای تورنتو بلندتر باشد. عملیات ساختمانی برج سی ان در سال 1973 آغاز شد. برای ساخت پی این بنا، چند سوراخ بسیار بزرگ در کنار ساحل اونتاریو کنده و حدود 62 هزار تن خاکبرداری شد. سپس این سوراخها توسط بتن و فولاد پر شد تا پایه سازه، مطمئن ترین در نوع خود باشد. چهار ماه طول کشید تا این پی کاملاً ساخته شود. این برج 553.33 متری بالاخره در اکتبر 1976 رسماً پس از 40 ماه عملیات عمرانی افتتاح شد و نام خود را در کتاب گینس ثبت کرد. 1527 نفر روی این سازه 130 هزار تنی کار کرده اند و مبلغی نزدیک به 260 میلیون دلار برای آن هزینه شده است. در این سازه عظیم 6 آسانسور تعبیه شده است که سرعت هر کدام از آنها 6 متر بر ثانیه است. هر ساله حدود دو میلیون نفر از این برج بلند بازدید میکنند و از این محل درآمد خوبی نصیب شهر تورنتو میشود. در سال 1994 کف پایین ترین طبقه، رأس سازه با شیشه عوض شد تا مردم بتوانند از فاصله 500 متری زیر پای خود را ببینند. رستوران گردان بالای برج هم 400 نفر گنجایش دارد و هر 72 دقیقه یک بار به دور خود می چرخد. این برج یکی از مهمترین جاذبه های گردشگری کانادا به شمار میرود.