مصاحبه جدید محسن چاووشی با همشهری جوان

مصاحبه جدید محسن چاووشی با همشهری جوان

من تلخ نیستم

هر روز عمرم از همه بدتره ، نبضم نمی زنه ، پلکم نمی پره...>> و این شروعی است برای دومین آلبوم محسن چاووشی که باز هم تا حدود زیادی همان فضا و تصویر تلخ و سیاه را که خیلی ها را عاشق کارهایش کرده ، دارد . این گفت و گوی چالشی قرار نیست به صورت عمده به ریز و درشت آلبوم جدید چاووشی بپردازد و قطعات و ملودی های آن را بالا و پائین کند و به ایراد و ابهاماتش بپردازد . قصه ، خیلی پیچیده تر و جذاب تر است . قرار است فضا و شخصیت کارهای چاووشی را بیرون ببریزیم و ته و تویش را دربیاوریم ؛ اینکه این تلخی ملموس و تاریکی عجیب از کجا کی آید ، از کجا نشأت گرفته ، چرا تا این حد ماندگاری اش زیاد شده که در تمام آثار این خواننده بروز پیدا می کند و خودش را نشان می دهد و کی قرار است که به پایان برسد .

من تلخ نیستم

هر روز عمرم از همه بدتره ، نبضم نمی زنه ، پلکم نمی پره...>> و این شروعی است برای دومین آلبوم محسن چاووشی که باز هم تا حدود زیادی همان فضا و تصویر تلخ و سیاه را که خیلی ها را عاشق کارهایش کرده ، دارد . این گفت و گوی چالشی قرار نیست به صورت عمده به ریز و درشت آلبوم جدید چاووشی بپردازد و قطعات و ملودی های آن را بالا و پائین کند و به ایراد و ابهاماتش بپردازد . قصه ، خیلی پیچیده تر و جذاب تر است . قرار است فضا و شخصیت کارهای چاووشی را بیرون ببریزیم و ته و تویش را دربیاوریم ؛ اینکه این تلخی ملموس و تاریکی عجیب از کجا کی آید ، از کجا نشأت گرفته ، چرا تا این حد ماندگاری اش زیاد شده که در تمام آثار این خواننده بروز پیدا می کند و خودش را نشان می دهد و کی قرار است که به پایان برسد .

میگویند هر اثر هنری نشانه هایی از شخصیت خالق آن در خود دارد. تو آدم غمگینی هستی !
نه به هیچ وجه. من اصلا ادم غمگینی نیستم بیشتر با گذشته ام زندگی می کنم و اگر گذشته ام را از من بگیرند هیچ هویتی در کارها و ترانه هایم باقی نمیماند. همیشه از فردا ترسیده ام . فردا کابوس همیشگی من است. اگر فردا رسید و من همچنان بودم و نفس میکشیدم ، آنوقت با تجربه ای بیشتر و نگاه بازتری به امروز که تا آنوقت ، گذشته ای از زندگی من است نگاه می اندازم.

پس این دنیای غمگین و سیاه کارهایت از کجا میاید؟
این تعبیر شاید به نوعی تعبیر و برداشت شخصی شما باشد. من اعتقاد دارم که کارهای من نه غمگین و سیاه و تلخ به قول شما ، بلکه یک جور حقیقت عاشقانه است که با لحن خودم به آن پرداخته ام.

خودت به عنوان خواننده و خالق این قطعات ، فکر میکنی کاراکتر آدم هایی که کارهایت را گوش میکنندچه نوع کاراکتری است و چه جور آدمهایی با چه خصوصیاتی مخاطبان پروپاقرص تو هستند؟
من به تمام مخاطبان موسیقی ام احترام میگذارم و اعتقاد دارم که سبک موسیقی من محدود به بخش کوچکی نیست ؛ بلکه گستردگی بی انتهایی دارد که این برای من قابل احترام است.

اینکه میگویند همه عاشقان شکست خورده و افسرده کارها و قطعات تو را گوش میکنند اذیتت نمیکند؟
زیاد به این موضوع اعتقاد ندارم. شاید باز هم به نوعی این صحبت برداشت شخصیه شماست. من دوستان بسیار زیادی دارم که هیچ کدامشان نه عاشق شکست خورده اند و نه افسرده ولی کارهای مرا گ.وش می کنند و چقدر هم خوب با آنها ا رتباط برقرار میکنند. خیلی از آدمهایی خم که به وصال رسیده اند کارهای مرا گوش می کنند.

تا حالا کتابهای کافکا را خوانده اید؟
نه نخوانده ام ، نه اسمش را تا به حال شنیده ام و نه ایشان را که سیاه و تلخ مینویسد را میشناسم.

پرسیدم چون به نظرم دنیایی که تو داری و در کارهایت هم بالطبع آثاری از این دنیای شخصی ات وجود دارد تا حدودی شبیه دنیای کافکایی است و البته رنگ و صدای تو هم در این اتفاق تاثیر پر رنگی دارد.
من که گفتم ایشان را نمیشناسم ولی اگر تحلیل شما از کافکا و دنیایش قبل از تحلیل کارهای من بوده است پیشنهاد میکنم با دقت دوباره ای کارها را گوش کنید. برای خودم مسئله عجیبی است که چرا همه اصرار دارند کارها و دنیای من را سیاه جلوه دهند و اینگونه تعبیر کنند خیلی ها عادت دارند بدون درست گوش کردن درباره کارهایم را قضاوت کنند این درست نیست.

فکر می کنی اگر کافکا زنده بود طرفدار کارهای تو می شد؟
نمیدانم.

دنیای آرمانی محسن چاوشی چه خصوصیاتی دارد؟
دنیای آرمانی من کاملا شخصی است!

یک دوست صمیمی محسن چاوشی چه خصوصیاتی باید داشته باشد تا بتواند وارد دنیای آرمانی و شخصی او شود؟

رازدار بودن خیلی مهم است. باوفا،دلسوز و مهربان ؛ یعنی دوست صمیمی من باید رفیق خوب روزها و رفیق روزهای خوب باشد.
کمی هم در مورد محتوای کارهایت صحبت کنیم. موافقی؟
بریم.

یک نوع ترس محو در آثار تو نسبت به عشقهای یک طرفه وجود دارد . زخم خورده عشق های یک طرفه ای واقعا؟

هیچ ترسی در آثارم وجود ندارد. من فقط حقیقت و دردهای اجتماعی را بیان می کنم و همین. به لطف خدا در زندگی شخصی ام هم هرگز شکست نخورده ام.

احساس ناب و کاملا شخصی تو در کدامیک از کارهایت وجود دارد؟ یعنی کدامیک از کارهایت را وقتی گوش میکنی با خودت میگویی این خود منم؟
موسیقی و کلا کار هنری یعنی سرشار از احساس بودن و سرمنشا موسیقی از احساسات ناب یک هنرمند تراوش میکند. این سوال سوال درستی نیست که من یکی از کارهایم را به عنوان احساس شخصیم انتخاب میکنم. من چیزی را که به آن اعتقاد ندارم هیج وقت به زبان نمیاورم.

یکنواخت شدن فضای کارهای یک هنرمند بدترین ضربه را هم به خود او و هم مخاطبش می زند. احساس نمیکنی فضای کارهای تو کمی دارد یکنواخت می شود؟
برای من عجیب است که شما چه اصرار دارید که به کارهای من جهت بدهید...کارهای من نه سیاه است نه یک سویه. این تمام سعی ما برای آلبوم ژاکت بوده.

دغدغه اصلی تو در ژاکت به کدام بعد شخصیتی ات برمیگردد؟

ژاکت نگاه من 29-30 ساله به چیزهایی است که باید میشد و نشد...

و البته چیزهایی که نباید میشد و شد...خود من اولین بار که قطعه "کی بهت خندیده" را گوش کردم حس کردم قصه این ترانه یک قصه واقعی است. فضای این قطعه نسبت به آلبوم فرق میکرد. ماجرای این قطعه چی بود؟
عجیب است که حدستان درست است!!!
از در موسسه "آوای باربد" بیرون میامدم که یک آقایی جلوی مرا گرفت...اسمش هادی بود از بجنورد. داستان ترانه "کی بهت خندیده" داستان واقعی زندگی هادی است قسمم داد به حضرت عباس(ع) که این کار را بکنم و اسمش را هم بگویم، گفتم حتما اسمت را میگویم و خوشحالم از اینکه حالا به قولم وفا کردم. این قطعه را ساختم به خاطر هادی.

بعد از این همه سال ، قطعه "بازار خرمشهر" از کجای ذهن تو بیرون آمد؟
قبل از هر چیز میخواهم بگویم که هدفم از خواندن این قطعه چه بوده است. این یکجور ادای دین به زادگاهم بوده و مردمان خوبش. اما اینکه چرا شاد؟ به خاطر اینکه دوست دارم همیشه مردم زادگاهم شاد باشند. قصه بازار خرمشهر قصه یک جوان ساده ، پاکباز و بی آلایش است که به دنبال عشقش میرود ولی به خاطر ناتوانی هایش آنرا از دست میدهد. اتفاقا خیلی از دوستان در مورد این قطعه از من میپرسند که چرا این را به این سبک خوانده ام توضیحات مختصری داده بودم ولی حالا کاملتر گفتم.برداشت از این قطعه آزاد است.

خرمشهر را چقدر دوست داری؟
خرمشهر زادگاه من است و پر افتخارترین شهر ایران در روزهای سخت.


ماندگارترین صحنه ای که در همه سالهای زندگی ات ذهن تو را درگیر کرده چه صحنه ای است؟

خانه های ویران و ترکش خورده، کودکان بی نفس ، عاشقان پاکباز و ...

در کاور آلبوم و در صفحات بیرونی عکسی از تو دیده نمیشد. در مصاحبه هایت عکس نمیگیری حتی در عکس پوستر آلبوم هم سرت را پایین گرفته ای آیا با چهره اتد مشکل داری؟

نه به هیچ وجه...عکس پوستر ژاکت در یکی از مسافرتهایم و کاملا به صورت اتفاقی گرفته شده است...چون دیدم به فضای پوستر می خورد از آن استفاده کرده ام. ودر مورد عکس نگرفتن هم باید بگویم اینطوری راحت تر هستم همین...

با این روحیات خاص، قدرت مدیریت صحنه را در کنسرتهایت خواهی داشت؟

به زودی این اتفاق خواهد افتاد و جوابت را هم در سالن خواهی گرفت.